از زندگــــــــــی از این همه تکرار خـستــــــه ام

   از هـــــای و هـــوی کوچه و بازار خـستــــــه ام

      دلگـــــــــیرم از ستـــــاره و آزرده ام ز مـــــاه

         امـــــشب دگر ز هر کــه و هر کار خـستــــــه ام

            دل خـسته سوی خـانه تــن خـستـــــه می کشم

               آخ ... کزیـــن حصــــار دل آزار خـستــــــه ام

                  بیـــــــزارم از خمـوشی تقویـــــم روی میـــــز

                     وز دنــــگ دنــــگ ساعت دیوار خـستــــــه ام

                        از او کـــه گفت یـــار تو هستـــــم ولـــی نبود

                           از خود که بــی شکیبم و بــی یارخـستــــه ام

                               تنهــــا و دل گرفتــــه و بیــزار و بــی امیــد

                                  از حال من مپــــــرس که بسیار خـستـــه ام!